مسیر

میدونستین تماشای رشته کوه ها هم به اندازه تماشای آسمون و دریا لذت بخش و آرامش بخشه 

منم نمیدونستم این چند روزه که تو جاده م فهمیدم 

البته بچه بودم خیلی از جاده و ماشین بدم‌میومد احساس میکردم وقتم داره تلف میشه واس رسیدن به مقصد 

بزرگ شدم فهمیدم بابا اصلا زندگی همینه 

همش تو جاده ای برای رسیدن به یه چیزی 

خوبه که به اطراف دقت کنی و نگاه کنی و لذت ببری 

بعضی وقتا اصلا همین چیزا کمکت میکنن ادامه بدی وگرنه ادامه دادن سخت‌تر از اون چیزی میشه که فک میکنی 

مثلا وقتی خورشید تازه طلوع کرده و نورش میتابه رو کوه ها 

وقتی کوه ها انقد بلندن که به ابرا نزدیک شدن 

بعضی وقتام ابرا خیلی پایین میان تا یه دیداری با کوه ها تازه کنن 

یا وقتی سایه ابرا روی کوه ها میفته انگار آدم یه تلنگری بهش میخوره که ابرا واقعا وجود مادی دارن با اینکه بهشون نمیاد 

یا وقتی یه نسیم خنکی میوزه و برگای ریز درختای قد بلند صنوبرو که با هم زندگی میکنن میلرزونه 

درحالی‌که مث موجای ریز دریا که وقتی نور خورشید بهشون میتابه عین الماس میدرخشن ، برق میزنن و تکون میخورن 

یا وقتی یه درخت تنها از درختای دیگه خوشش نمیاد و به جاش هم نشینی با یه کوه بلندو انتخاب کرده 

همشون قشنگن 

چون آفریننده شون قشنگه

چون خدا قشنگه