?How am I supposed to know

امیدوارم تو زندگی بعدی یه انسان ۱۰۰ در ۱۰۰ برون گرا باشم 

من درصد درون گراییم در مواقع مختلف تغییر میده ولی معمولا از ۷۰ درصد به بالا همیشه فاکینگ درون گرام 

میشه با کسی حرف زد؟ آره ولی نه هر کسی 

خیلی این پروسه برداشتن مرزها برای یه آدم سخته 

یکیو انتخاب میکنی کم کم باهاش ارتباط برقرار میکنی 

اوایل بیشتر شنونده ای، وقتی دیگه فهمیدی مچی باهاش، احساس امنیت کردی میشی گوینده 

وقتیم که رفت، به هر دلیلی ارتباط قطع شد متلاشی میشه 

یه مدت باز درصد درون گراییت میزنه بالا میرسه به نود، صد 

دوباره حس میکنی یه نفر باید باشه و این پروسه تکرار میشه 

ممکنه اصلا حوصله نداشته باشی پروسه رو تکرار کنی و تو لاک بمونی 

راستش بدم نیست 

اذیت کننده هم نیست باهاش کنار میای 

ولی حداقل یه نفر همیشه باید باشه 

چند روزه اون یه نفر پیشم نیست و خیلی خیلی احساس تنهایی میکنم 

من خیلی وقته دوست و رفیق  ندارم 

همکلاسی دارما باهاشونم حرف میزنم گهگاهی ولی اون مرزها فقط در مواقع حضوری برداشته میشن ، دیگه تو دانشگاه تجربه چت صمیمانه نداشتم چون همشون درگیرن احتمالا 

اونی که بخاطر بیکاری کارای چرت و پرت و خارج از سنش میکنه منم 

همچین بیکارم نیستم ولی مثلا متاهل نیستم، چه میدونم رابطه ندارم، سر کار نمیرم 

کارای خارج از سنم که میگم منظورم کارای کوچیکتراس 

چند بار خواستم فکرمو درگیر چیزای دیگه کنم 

مثلا دغدغه م بشه ظاهرم، خیلی برسم به ظاهرم 

همه اون چند بارم شکست خوردم 

اصلا نمیتونم ادامه بدم ولی گمونم بد نباشه یه بار دیگه امتحان کنم 

یکی از افراد مجازی ای که میشناسم میگه بهم میگفتن زشتی 

منم از یه جایی به بعد تصمیم گرفتم بابت چیزی که دستم خودم نیس ناراحت نباشم به جاش به چیزایی بپردازم که دست خودمه 

مثلا درس بخونم 

الانم بعد از ارشد داره پزشکی میخونه 

فک کنم منم عملا همینکارو کردم و حواسم نبوده 

به منم گفتن زشتی 

یه بارم بخاطر اینکه خیلی بچه آرومی بودم شنیدم که میگفتن مریضم ، بچه که انقد آروم نمیشه 

منم نتونستن هیچکدوم تغییر بدم به جاش سعی کردم مثلا تو چیزای دیگه تاپ باشم 

که تو اونم شکست خوردم

فک نکنین خنده تلخه جدی دارم میخندم 

چیکار کردم تو زندگیم؟